Istanbul

Goeienavond! Een warme groet vanuit het enigszins vochtige Istanbul.

Jawel, we zitten niet meer in Georgie. Vandaag vertrokken uit Batumi, na 3 hele prachtige weken in dat verschrikkelijk aparte land. Het was wel even slikken toen ik het vliegtuig instapte vandaag. Zo'n prachttijd krijg je de komende tijd niet meer.De mensen, de beesten, de sfeer....een unieke ervaring.

Is er nog veel gebeurt die laatste week? Nou niet heel veel. Dinsdag dus verhuist naar het Dobermann Pincher huisje. Prima plek, alleen de eigenaar was wat apart. Wilde me 6 dagen laten betalen, terwijl ik er maar 4 zat. Gelukkig sprak zijn kleinzoon Engels dus kon dat misverstandje uit de weg worden geruimd.

Donderdag voor het laatst geteld. Buiten een imposante steppekiekendiefstroom viel het wel mee met de vogels. Er kwam echter een abrupt einde aan de telling door een flnk stormpje. Sta je met zn allen op de berg, begint het eerst te regenen. Aangezien we een parasol hadden, vertrokken we nog niet en wilden we de bui afwachten. Onweer zou lastig worden met een parasol in de hand. Na wat gegein over russisch roulette met die parasol in verband met onweer (parasol doorgeven is een grappig spelletje op zon moment) sloeg de eerste bliksem in op nog geen 50 meter van het station. Nog nooit zijn we zo snel een berg afgerend als die dag. Terwijl de bliksems ons letterlijk om de oren vlogen (verbrande lucht en bladeren op 10 meter ruikt echt niet lekker, bliksems voor je voeten zien inslaan ook niet echt) zochten we beschutting in een huisje. Aangezien de zondvloed vervolgens zich voltrok konden we vertrekken met de inderhaast opgetrommelde Lada's.

Gisteren in de haven geweest en de delta. De delta ligt naast een militair oefenterrein. De portier dacht dat nze spullen beter tot hun recht zouden kunnen komen in het georgische leger en wilde onze verrekijkers toch wel erg graagconfisqueren. Aangezien wij dat niet zo'n goed idee vonden, zijn we maar snel doorgelopen. Ondertussen voltrok er zich een drama op de telpost doordat Koen, een belgische collega, een burnout met stevige paranoia kreeg. Erg apart om zo iemand te zien.

Vandaag hebben we nog wat rondgehangen in Batumi, en zijn uiteindelijk vertrokken uit Georgie. Istanbul leek bij aankomst best redelijk. De taxichauffeur wist echter wat horrorverhalen te vertellen over snelwegen onder water waar wwe overheen reden. Ook morgen gaat het nog regenen, daarna moet het beter worden. De vakantie kan op deze manier worden bestempeld met een grote invloed van moeder natuur. Aardbeving, donderstormen en overstromingen, het kan in Azie!

Nu zitten we echter in de Oude Stad van Istanbul, op 10 meter van de Aya Sofia en Blauwe Moskee (wat een ongelooflijk mooi en indrukwekkend gebouw) in een hostel. Op het terras hebben we overzicht over de hele stad en kunnen zelfs ooievaars over de Aya Sofia zien vliegen!

Het blijkt maar weer een droomvakantie te zijn. En ik heb nog een week! Geweldig!

Voorlopig dus nog even geen zin in Nederland. Mar dat snappen jullie wel haha

Groetjes

Scipio